Vliegend op de foto

Verbrugghe: ‘Ik vind dit een zeer toffe foto. Hier zweeft iemand naar de parkeermeter om geld in de automaat te stoppen. Hij kwam vanaf twee meter aangelopen en sprong naar de meter toe. In het begin duwde hij altijd op het groene knopje voor twaalf minuten gratis parkeren. Na een half uur lagen er honderd briefjes in, hahaha.’

Verbrugghe: ‘Het meisje is verliefd, de jongen weet het niet. Daarom de engel en de duivel. Het moeilijke was om samen zo perfect te springen en hun gezichtsuitdrukking goed te houden.’

Verbrugghe: ‘Deze jongen duwt zich met zijn handen en voeten zo hoog mogelijk op. Hij duikt de zee in en zit mooi boven de appartementen.’

Verbrugghe: ‘Dit is een van de moeilijkste foto’s. Laat maar eens zes mensen op hetzelfde moment zo springen… Maar het is toch gelukt.’

Verbrugghe: ‘Dit ziet er eenvoudig uit, maar is het niet. Het moeilijke is de wandelhouding, de paraplu omlaag houden, de krant normaal houden en een normale gezichtsuitdrukking erbij. Probeer het maar eens: je zult zien dat het niet eenvoudig is.’

Verbrugghe: ‘Niemand gelooft dat deze foto echt is. Dit is mijn beste vriend. Hij heeft ontzettend sterke armen en polsen. Hier steunt hij op zijn polsen dan schopt hij zijn ene been zo ver mogelijk achteruit en tilt zijn andere erbij. Dat deed hij iedere keer zo kaarsrecht. Prachtig, nietwaar?’

Verbrugghe: ‘Ik fiets met deze mensen in een wielrenclub en moest deze foto gewoon maken. Fietsers zonder fiets: ik vind het prachtig. Deze mensen springen dus echt zo. Ze hebben veel geoefend. Ik vind het een zeer geslaagde foto.’