Stelling: Harde woorden in kinderboeken moeten kunnen

Eén van mijn lievelingsboeken is De GVR van Roald Dahl. Het is griezelig én grappig. Net als veel van Dahls andere boeken trouwens. Maar onlangs is er flink aan zijn teksten gemorreld. De Britse uitgeverij liet ze door speciale gevoeligheidslezers lezen. Die gingen op zoek naar woorden en zinnen die kwetsend kunnen zijn voor bepaalde groepen mensen. Meer dan honderd dingen zijn daarna aangepast.

Dik en lelijk

Caspar Slok uit Sjakie en de Chocoladefabriek, is bijvoorbeeld niet meer ‘dik’, maar ‘enorm’. En mevrouw Griezel uit De Griezels is niet langer ‘lelijk’, maar alleen nog ‘beestachtig’. Ook zijn er zinnen toegevoegd. In De Heksen schrijft Dahl dat de heksen kaal zijn en pruiken dragen. Daar staat nu voor de zekerheid bij dat er meerdere redenen kunnen zijn waarom vrouwen pruiken dragen en dat daar niks mis mee is. 

Onzin

Veel Nederlanders vinden die aanpassingen maar onzin. En ook ik denk dat jullie heus wel snappen  dat niet elke vrouw met een pruik een heks is. Ook vind ik dat Dahl best mag schrijven dat Caspar dik is. Hij eet tenslotte heel veel chocolade. En mevrouw Griezel is ook echt geen schoonheid, kijk maar naar de tekeningen in het boek. Dat mag van mij dus allemaal best gezegd worden. Die harde woorden maken de boeken van Dahl juist grappig! 

Stelling: Harde woorden in kinderboeken moeten kunnen

Olly (10): Eens

‘Ik vond Matilda, Sjakie en de Chocoladefabriek en Joris en de Geheimzinnige Toverdrank heel leuk. Het is mij helemaal niet opgevallen dat daar harde woorden in staan. ‘Dik’ en ‘lelijk’ vind ik geen erge woorden. Alleen als er echt gescholden wordt, moet dat eruit.’

Kirsten (10): Eens

‘Het zijn kindergrapjes! Wij willen daar zelf over nadenken als we het verhaal lezen. Als er tóch iets veranderd moet worden, kan zo’n uitleg over de pruiken bijvoorbeeld onderaan op de pagina, met een sterretje in de tekst. Maar je moet het verhaal niet voor zoiets onderbreken.’