
Recensie: Louis en de Aliens
Louis is jarig maar een heel leuke verjaardag wordt het niet. Vrienden heeft hij niet, zijn moeder is dood en zijn verstrooide vader is zo druk met het zoeken naar buitenaards leven dat hij de verjaardag van zijn zoon vergeten is. Best zielig, maar natuurlijk komt in Louis en de Aliens alles toch nog goed.
Terwijl Louis druk is met het bakken van zijn eigen taart, komen er ineens échte buitenaardse wezentjes zijn tuin in. Gelukkig willen ze Louis helpen want dat is hard nodig. Er is namelijk net een gemene directrice van een kindertehuis langs geweest die wil dat Louis uit huis geplaatst wordt omdat zijn vader niet goed voor hem zorgt.
Lachspieren
Grappig, en handig, is dat de ruimtewezens zichzelf in alles en iedereen kunnen transformeren. Dat zorgt voor veel gedoe en verwarring. De film lijkt best een beetje op de Pixar-film Monsters en Co. De monsters uit die film zouden wel familie van de aliens uit deze film kunnen zijn. Maar Monsters en Co is wel net wat knapper gemaakt. Toch zitten er in Louis en de Aliens genoeg momenten om toch met een brede glimlach de bioscoop uit te komen. Vooral de stuntelige aliens werken op je lachspieren. Het verhaal is verder weinig verrassend en het eind is enorm voorspelbaar. Dat is een beetje jammer want daardoor kabbelt de film maar een beetje door tot het eind. Echt superspannend wordt het niet, maar je hoeft natuurlijk ook niet altijd maar op het puntje van je stoel te zitten.
Altijd op de hoogte blijven van nieuwtjes die voor kinderen interessant zijn? Volg ons via Facebook , Instagram of WhatsApp of neem een proefabonnement op de krant!
Wat vind jij? Laat je reactie achter
Let op:
Plaats een scoop