Filmrecensie: Brugklas, de tijd van m'n leven

In Brugklas, de tijd van m’n leven zit het Nola niet mee. Jesse heeft het uitgemaakt en daarvan gaat een video rond op school. Gênant! En dan probeert de populaire Fenna hem ook nog eens te versieren. In haar jaloezie werkt Nola zich flink in de nesten.

Ze mag daardoor niet mee op schoolkamp, maar moet voor straf kauwgom van het schoolplein krabben. Samen met Boy: een tweedeklasser die ze normaal liever uit de weg gaat, maar die haar nu onverwacht te hulp schiet. In de Canta van haar oma rijden ze naar het kamp waar Nola wraak wil nemen op Fenna én Jesse terug wil krijgen. Maar in dat kleine rode autootje groeien Nola en Boy steeds verder naar elkaar toe.

Tikkie voorspelbaar

Hoe de film verder gaat, kun je vast wel raden. Het verhaal is dan ook wat voorspelbaar. En hoewel Nola en Boy het in de Canta geweldig hebben, beleven ze onderweg niet heel grootse avonturen. Op een nachtelijk bezoek aan dierenpark Wildlands na.

Nieuwe gezichten

Naast de vertrouwde gezichten uit Brugklas (van vroeger en nu) zijn Fenna en Boy nieuw in het verhaal. Jammer dat zij allebei wel erg stereotype zijn. Fenna is echt een enorme tuttenbel met haar perfecte outfits, glanzende krullen en gemene opmerkingen. En Boy (zwarte kleding, leren jas) gedraagt zich natuurlijk alleen als een rotzak omdat hij het thuis zwaar heeft met een moeder die teveel drinkt en afwezige vader. Eigenlijk heeft hij een heel klein hartje en zit er onder die muts natuurlijk een heel leuke jongen. 

Vermakelijke film

Niet naartoe gaan dus? Dat ook weer niet. Brugklas, de tijd van m’n leven is een heel vermakelijke film is. Precies zoals een extra lange aflevering van deze serie zou moeten zijn.