Recensie: Toen mijn broer een robot werd

Het is een nieuwigheidje: een robot die de plek van een overledene inneemt. Tijs heeft het er moeilijk mee dat zijn ouders er eentje hebben genomen. Zijn broer is onvervangbaar, vindt hij. Hij hoopt stiekem dat Dennie verder leeft als een ster aan de hemel. En als hij dan naar beneden kijkt, moet hij niet denken dat zijn plek is ingenomen. Bovendien vindt hij de robot irritant. Hij lijkt op Dennie, maar is veel te braaf. Toch durft Tijs niet zomaar in opstand te komen. Sinds het ongeluk ligt zijn moeder constant verdrietig op bed. Ze hoopt dat de robot het gat in haar hart kan opvullen.

Flink tobben
Toen mijn broer een robot werd is een mooi boek, waarin je met Tijs’ worstelingen meeleeft. Emiel de Wild laat zijn hoofdpersoon flink tobben in dit ongewone verhaal. Al eerder schreef hij een boek over een verdwenen broer: Broergeheim. Dat was nog spannender en vreemder, maar ook daarin ging het over ouders die denken dat ze weten wat het beste is voor hun kind. Maar als je niet naar je kind luistert, dan gaat dat natuurlijk hartstikke fout. Geen wonder dat Tijs aan het slot flink in de problemen komt.