Filmrecensie: Dragon Girl

Sara is weggelopen uit een asielzoekerscentrum. Op de vlucht voor de politie verstopt ze zich in een huis van iemand die weg is voor de feestdagen. Ze krijgt onverwacht gezelschap van een jonge draak die neerstort in de kelder. En van Waldemar die de goudvis van zijn buurman komt voeren. Waldemar ziet zijn kans! Zijn pogingen om populair te worden door likes te scoren op YouTube zijn tot nu toe op niks uitgelopen. Maar zo’n draak scoort zeker! Al betekent het wel dat hij Sara zal verraden…

Traag

Dragon Girl klinkt als een film vol vuur, maar dat is precies wat eraan ontbreekt. Het verhaal komt erg traag op gang en de gesprekken tussen Sara en Waldemar zijn vlak en houterig. Geen moment maken ze je écht nieuwsgierig naar wat er in hun leven speelt. De enige die de show steelt, is de draak. Jammer dat die zo weinig in beeld is. Je snapt langzaam maar zeker wel steeds beter waarom Sara er zo op gebrand is om hem in veiligheid te brengen. Want ook zij weet als geen ander hoe het voelt om opgejaagd te worden omdat mensen bang voor je zijn. Dat vuurtje had best wat verder opgepookt mogen worden.