Recensie: De hond die licht gaf

Victoria en Tosti zitten het liefst op haar zolderkamer. Zo ver mogelijk bij tante vandaan. Daar experimenteert Victoria met de spullen van haar vader, die uitvinder was. Ze maakt trappers boven haar bed, waarmee ze licht kan opwekken en stopt bijzondere brouwsels in flesjes. De twee vermaken zich er dus best goed. Maar dan overlijdt Tosti. En als je dan toch uitvinder bent, moet je dan niet proberen hem tot leven te wekken?  

Poppen 

De hond die licht gaf laat je lachen, huilen én bibberen. De dood van Tosti maakt je verdrietig. En elke keer als Victoria’s strenge tante het podium opsluipt, griezel je van angst. Victoria zorgt met haar vrolijke liedjes en gekke ideeën juist weer voor een lach op je gezicht. Bijzonder is dat tante én Tosti poppen zijn. Actrice Kim van Zweben geeft hen een stem én speelt Victoria. Zij doet in één adem een hond, een oude vrouw én een meisje na. En dat maakt dat je na afloop toch vooral met die lach naar huis gaat.